Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bonum liberi: misera orbitas. Duo Reges: constructio interrete. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Bestiarum vero nullum iudicium puto. Quid sequatur, quid repugnet, vident.
Si quae forte-possumus. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Ut aliquid scire se gaudeant?
Nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt, inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit, nihil praeterea desideret.
- Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
- Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
- Sed tamen intellego quid velit.
- Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Utram tandem linguam nescio? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Id est enim, de quo quaerimus. Quid est igitur, inquit, quod requiras?
Primum divisit ineleganter; Quid ergo? Praeteritis, inquit, gaudeo. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Id Sextilius factum negabat.
